Ocalenie z niebezpiecznego wypadku samochodowego

„Fundacja O uśmiech dziecka w Makowie Mazowieckim zor­ganizowała w dniu 21 października 1992 r. wycieczkę dla dzieci niepełnosprawnych do Niepokalanowa. Podczas gęstej mgły w okolicach Serocka, w czasie manewru wyprzedzania, autokar z dziećmi z dużą szybkością, bez żadnych szans zatrzymania, pędził wprost na samochód ciężarowy KAMAZ z przyczepą zała­dowaną węglem. W ostatniej chwili kierowca tego pojazdu zje­chał do rowu, a jego przyczepa, robiąc salto w powietrzu, za­trzymała się nad naszym autokarem. Samochód ciężarowy uległ kompletnemu zniszczeniu. W autobusie zostały wybite szyby, została uszkodzona karoseria. Nikt z ludzi nie odniósł obrażeń. Przejeżdżający tą trasą kierowcy, pasażerowie innych aut, okoliczni mieszkańcy, płacząc na widok tak straszliwego wypadku, twierdzili, że był to cud i stał się dlatego, że dzieci jechały do Niepokalanowa, a w autokarze wycieczkowym znajdował się Cudowny Medalik.
Wycieczka odbyła się w późniejszym terminie, a wszystkie dzieci przystąpiły do spowiedzi i przyjęły Komunię św. dzięku­jąc Matce Bożej za cudowne uratowanie życia.
Podpisy opiekunów: Chyliński Jan, Bonisławska Grażyna, Kurowska Anitd’.
W relacji ustnej usłyszałam, że kierowcę samochodu ciężaro­wego przykryła szyba, na której leżały zwały węgla zsypującego się z przyczepy. Gdy pomoc drogowa rozcięła maskę samochodu, człowiek ten wyszedł cały i zdrowy. Pośrodku autokaru leżały bryły węgla brunatnego, ale żadne z dzieci nie zostało uderzone.
Dodam jeszcze, iż wypadkowi temu uległ ten sam autokar, który poprzedni kierowca udekorował Cudownym Medalikiem i obraz­kiem z wizerunkiem Niepokalanej, a nauczyciele towarzyszący dzieciom też posiadali Cudowne Medaliki.
O innych licznych łaskach zsyłanych przez Niepokalaną na tych, którzy Jej zawierzyli i noszą ze czcią Jej Cudowny Meda­lik, dowiaduję się często od członkiń nowo założonego w mo­im mieście Apostolatu Maryjnego, który należy do pierwszych w diecezji płockiej.
„Maryjo Niepokalana, Tobie ofiarujemy wszystkie nasze poczynania, dziękując za otrzymane nadzwyczajne łaski".

apostołka maryjna Alina Rut

W: Świadectwa nadzwyczajnych łask..., WITKM, Kraków 2013.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz